به بهانه ۶۹ سالگی شرکت واحد اتوبوسرانی تهران؛ از سکه تا کارت هوشمند
به گزارش بازباران نیوز، تهران، قلب تپنده ایران، با بیش از ۹ میلیون نفر جمعیت، هر ساله با افزایش چشمگیر تعداد دانش‌آموزان مواجه است. با این حال، فضای آموزشی موجود نه تنها پاسخگوی نیاز این جمعیت نیست، بلکه در مقایسه با شاخص‌های جهانی نیز فاصله‌ای معنادار دارد. طبق آخرین آمار ارائه‌شده از سوی وزارت آموزش و پرورش، سرانه فضای آموزشی در تهران حدود ۱.۳ متر مربع به ازای هر دانش‌آموز است؛ این در حالی‌ست که استاندارد مطلوب در سطح جهانی بین ۸ تا ۱۰ متر مربع اعلام شده است.
مناطق مرکزی و جنوبی تهران با بحران جدی‌تری در این زمینه مواجه‌اند. در برخی از مناطق مانند ۱۵، ۱۷ و ۱۸، مدارس دو نوبته و حتی سه‌نوبته فعالیت می‌کنند و کلاس‌ها با تراکم بیش از ۴۰ دانش‌آموز برگزار می‌شوند. از سوی دیگر، بسیاری از فضاهای آموزشی در تهران فرسوده و غیرایمن هستند. بر اساس آمار نوسازی مدارس، بیش از ۳۰ درصد مدارس شهر تهران نیاز فوری به بازسازی یا مقاوم‌سازی دارند.
افزایش ساخت‌وسازهای مسکونی بدون پیش‌بینی زیرساخت‌های آموزشی نیز به بحران دامن زده است. محله‌هایی در مناطق ۲۲، ۵ و ۴، با رشد جمعیت دانش‌آموزی روبرو هستند اما فاقد تعداد کافی مدارس‌اند. یکی از مسئولان اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران در گفت‌وگو با بازباران نیوز گفت: «متأسفانه در برخی مناطق شهر، به‌دلیل قیمت بالای زمین و محدودیت‌های ساخت‌وساز، امکان احداث مدرسه جدید وجود ندارد.»
در سال‌های اخیر، مشارکت خیرین مدرسه‌ساز تا حدی توانسته این کمبود را جبران کند، اما نیاز همچنان فراتر از ظرفیت خیرین است. برای مثال، تنها در سال گذشته، خیرین حدود ۵۰ پروژه آموزشی در تهران آغاز کردند، در حالی که حداقل به ۳۰۰ پروژه نیاز است. کارشناسان بر این باورند که برنامه‌ریزی شهری باید با نگاه بلندمدت و تلفیقی از نیازهای آموزشی، فرهنگی و اجتماعی صورت گیرد. بدون درنظر گرفتن آموزش، هرگونه توسعه شهری ناقص و ناپایدار خواهد بود.
برخی پیشنهاد داده‌اند که شهرداری تهران به‌صورت فعال در تأمین زمین برای احداث مدارس وارد شود؛ موضوعی که تاکنون در قالب تفاهم‌نامه‌هایی با آموزش و پرورش در دست بررسی است. کمبود فضای آموزشی در کنار مسائل دیگری مانند کمبود معلم، پایین بودن بودجه آموزشی، و عدم توازن توزیع منابع، آینده آموزش در پایتخت را با چالش‌های عمیق‌تری مواجه می‌سازد. در برخی از مناطق پرجمعیت تهران، مدارس شبانه برای مقاطع ابتدایی پیشنهاد شده که با مخالفت کارشناسان و خانواده‌ها روبرو شده است؛ چرا که از دیدگاه روان‌شناختی، این طرح با نیازهای رشد کودکان هم‌خوان نیست.
سیاست‌های جمعیتی دولت، به‌ویژه در تشویق به فرزندآوری، در صورت عدم تقویت زیرساخت‌های آموزشی، می‌تواند منجر به فشار بیشتر بر فضاهای آموزشی موجود در سال‌های آینده شود. برنامه هفتم توسعه کشور نیز به بحث افزایش سرانه فضای آموزشی پرداخته است، اما اجرای این برنامه در گرو تأمین اعتبار، عزم جدی دستگاه‌های مسئول، و مشارکت بخش خصوصی خواهد بود.بسیاری از معلمان تهرانی نیز از شرایط فعلی ناراضی‌اند. یکی از معلمان منطقه ۷ در گفت‌وگو با بازباران نیوز گفت: «در کلاس‌هایی با ۴۵ دانش‌آموز، آموزش با کیفیت ممکن نیست. سرانه آموزشی فقط در آمار معنا ندارد، در عمل باید حس شود.»
در نهایت، آینده آموزش در تهران نیازمند بازنگری در سیاست‌گذاری شهری، تخصیص منابع عادلانه، و توجه ویژه به توسعه متوازن زیرساخت‌هاست. اگر امروز برای بهبود سرانه آموزشی تصمیم نگیریم، فردا با چالش‌های بزرگ‌تری روبه‌رو خواهیم شد.
انتهای پیام
دیدگاهتان را بنویسید