به گزارش باز باران نیوز، اینترنت که روزی فقط شبکهای محدود در دانشگاهها و مراکز پژوهشی بود، حالا به ستون فقرات ارتباطات جهانی تبدیل شده است. در طول سه دهه و نیم گذشته، جهان شاهد رشد بیسابقهای در تعداد کاربران اینترنت بوده است؛ رشدی که نهتنها سبک زندگی، بلکه شیوه تعامل، اقتصاد، آموزش و حتی سیاست را دگرگون کرده است.
در سال ۱۹۹۰ میلادی، تنها ۰.۵ درصد جمعیت جهان به اینترنت دسترسی داشتند. این درصد معادل حدود ۲.۶ میلیون نفر از جمعیت آن زمان بود. در آن دوره، اینترنت بیشتر در دست دانشگاهها و ارتش آمریکا بود و هنوز وارد زندگی عمومی مردم نشده بود. در سال ۱۹۹۵، میزان نفوذ اینترنت به ۱ درصد رسید و جمعیت کاربران به حدود ۳۲.۹ میلیون نفر افزایش یافت. این نقطه، سرآغاز ورود اینترنت به خانهها، شرکتها و ظهور مرورگرهای عمومی مثل Netscape بود.
تنها ۵ سال بعد، در سال ۲۰۰۰ میلادی، ۶.۷ درصد مردم جهان (حدود ۳۶۰ میلیون نفر) به اینترنت متصل بودند. این رشد چشمگیر به لطف فراگیر شدن رایانههای شخصی و ظهور موتورهای جستجو مثل گوگل و سرویسهای ایمیل رخ داد. سال ۲۰۰۵، نقطه عطف مهمی در تاریخ اینترنت است. با گسترش شبکههای اجتماعی نوظهور و ارزانتر شدن هزینه دسترسی، جمعیت کاربران اینترنت به ۱ میلیارد نفر رسید که ۱۵ درصد از جمعیت جهانی را شامل میشد.
در سال ۲۰۱۰، جمعیت کاربران اینترنت از مرز ۲ میلیارد نفر گذشت و به ۲.۱ میلیارد نفر رسید. این رقم معادل ۳۰ درصد جمعیت جهان بود. در این دوره، گوشیهای هوشمند شروع به تحول در نحوه اتصال مردم به اینترنت کردند. تا سال ۲۰۱۵، میزان نفوذ اینترنت به ۴۰ درصد رسید و جمعیت کاربران به ۳ میلیارد نفر افزایش یافت. این رشد با گسترش اینترنت موبایل، نسل سوم (3G) و افزایش زیرساختهای ارتباطی در کشورهای در حال توسعه همراه شد.
در سال ۲۰۲۰، با همهگیری ویروس کرونا و گسترش دورکاری، آموزش مجازی و خرید آنلاین، اینترنت به جزئی جداییناپذیر از زندگی بشر تبدیل شد. در این سال، ۵۷ درصد مردم جهان (حدود ۴.۵ میلیارد نفر) کاربر اینترنت بودند. پیشبینیها نشان میدهد که تا سال ۲۰۲۵ میلادی، جمعیت کاربران اینترنت به حدود ۵.۶ میلیارد نفر خواهد رسید؛ معادل ۶۸ درصد جمعیت جهانی. این رقم نشان از تبدیل اینترنت به یک بستر پایه برای زندگی اجتماعی، اقتصادی و آموزشی دارد.
افزایش نفوذ اینترنت در جهان، نهتنها امکان دسترسی به اطلاعات را برای میلیاردها نفر فراهم کرده، بلکه شکاف دیجیتالی میان کشورها، نسلها و طبقات اجتماعی را نیز برجسته کرده است. آینده ارتباطات، اقتصاد دیجیتال و حتی دموکراسی، به شدت به این بستر وابسته خواهد بود.
انتهای پیام
دیدگاهتان را بنویسید